Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25650 Esas 2015/9976 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25650
Karar No: 2015/9976
Karar Tarihi: 25.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25650 Esas 2015/9976 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı, hırsızlık suçundan yargılanan sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde en ağır olanın 16 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedildiği ve bu cezanın henüz infaz edilmediği gerekçesiyle, ilgili kanun maddelerinin gözetilmemesi nedeniyle temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uygulanırken bazı sözcüklerin iptaline ilişkin kararına göre, infaz aşamasında söz konusu kanun maddesi gereğince hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. İlgili kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (53. madde), 765 sayılı Türk Ceza Kanunu (497/2 madde).
17. Ceza Dairesi         2015/25650 E.  ,  2015/9976 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde en ağırı olan... Ağır Ceza Mahkemesi"nin 10.11.1993 tarih ve 1993/79 Esas 1993/244 Karar sayılı kararına konu olan 765 sayılı TCK"nın 497/2 maddesi uyarınca hükmedilen 16 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün 17.02.1994 tarihinde kesinleştiği, ancak henüz infaz edilmediği anlaşılmakla bu ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara