Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29287 Esas 2022/9831 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkumiyet almıştır. Ancak sanığın savunmaları ile suçlamanın nasıl yapıldığı arasında tutarsızlık bulunmaktadır. Bu nedenle, sanığın teşhis edilebilmesi için gerekli olan fotoğrafların incelenmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Ayrıca, sanığın adli sicilindeki mahkumiyetlerin tekerrüre esas alınması gereken durumların belirlenmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararıyla bazı bölümleri iptal edilmiştir. Ancak, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi gerekmektedir. TCK'nın 125/3-a maddesi, eski suçlarından dolayı yeniden suç işleyen kişileri cezalandırmak için kullanılan bir madde olarak tanımlanabilir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında, üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi karşısında; dosya içeriğinde bulunan CD izleme tutanağında, müştekiye ait cüzdanı çalan kişinin sanık olduğuna ilişkin tespitin ne şekilde yapıldığı anlaşılamadığından sanığın teşhise elverişli fotoğrafları usulüne uygun olarak temin edilip, gerektiğinde büyütme ve netleştirme teknikleri de kullanılmak suretiyle kamera görüntüleri değerlendirilerek, kriminal laboratuvardan veya Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Daire Başkanlığından rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/370 Esas, 2010/216 Karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin 06.11.2013 olduğu, tekerrüre esas alınan mahkumiyet kararının süresine göre suç tarihinden sonra olması nedeniyle esas alınamayacağı ancak sanık hakkında İzmir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/512 esas, 2008/242 karar sayılı ilamındaki mahkumiyete konu TCK’nın 125/3-a. maddesi uyarınca verilen 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasına ilişkin ilamın 04.06.2012 tarihinde kesinleştiği tespit olunmakla bu ilamın tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 18/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.