Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28094 Esas 2022/9766 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, uygulama maddesinin TCK’nın 142/1-b. maddesi yerine aynı Kanun’un 142/2-b. maddesi olarak yanlış gösterilmesi ve etkin pişmanlık nedeniyle cezadan indirim yapılırken, TCK’nın 168/1. maddesinin uygulama maddesi olarak kararda gösterilmemesi ile; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken, uygulama maddesinin TCK’nın 116/1. maddesi yerine aynı Kanun'un 119/1. maddesi olarak yanlış gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hatalar olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, uygulama maddesinin TCK’nın 142/1-b. maddesi yerine aynı Kanun’un 142/2-b. maddesi olarak yanlış gösterilmesi ve etkin pişmanlık nedeniyle cezadan indirim yapılırken, TCK’nın 168/1. maddesinin uygulama maddesi olarak kararda gösterilmemesi ile; konut dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken, uygulama maddesinin TCK’nın 116/1. maddesi yerine aynı Kanun'un 119/1. maddesi olarak yanlış gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hatalar olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken kararda tekerrüre esas alınan ilamın belirtilmediği, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde, adli sicil kaydındaki ilamların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kayıtlar olduğu, sanığın suç tarihi itibariyle kesinleşmiş herhangi bir sabıka kaydının bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılmasına karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.