Esas No: 2021/13077
Karar No: 2022/7519
Karar Tarihi: 20.04.2022
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/13077 Esas 2022/7519 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2021/13077 E. , 2022/7519 K.Özet:
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi, zorunlu mali sorumluluk sigortası bulunmayan aracın tek taraflı bir kazaya sebebiyet vermesi sonucu ölen kişinin destekten yoksun kalan ailesinin tazminat talebini inceledi. Mahkeme, ölen kişinin eşi olan davacının yeniden evlenmesi nedeniyle desteğinden yoksun kalmadığına hükmetti ve tazminatın hesaplanması için daha önce rapor düzenleyen bilirkişiden ek rapor alınması gerektiğini belirtti. Dosya İlk Derece Mahkemesine gönderilerek, Bölge Adliye Mahkemesi kararı kaldırılacak ve İlk Derece Mahkemesi kararı bozulacak. Kararda, tazminat talebinin kanundaki koşullara uygun olması gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu'nun 53. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki istinaf yargılaması sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, zorunlu mali sorumluluk sigortası bulunmayan aracın 09.08.2014 tarihinde yapmış olduğu tek taraflı kaza neticesinde araç sürücü destek ...'in vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin talep hakkı saklı kalmak üzere 2.500,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; yargılama sırasında talebini davacı eş ... için 205.396,64 TL, davacı çocuk ... için 62.603,36 T TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın husumet nedeniyle reddi gerektiğini, açılacak rücu davasıyla davacılara rücu edildiğinde alacaklı borçlu sıfatlarının davacı yanda birleşmiş olacağını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince; desteğin yüzde yüz oranında kusuru ile meydana gelen tek taraflı kaza sonucu davacıların davasının kabulü ile davacı eş ... için 205.396,64 TL, davacı çocuk ... için 62.603,36 TL destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihi olan 15/12/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine, cenaze ve defin giderleri yönünden teminat limiti aşılması sebebiyle davacı vekilinin taleplerinin reddine karar verilmiş; hükme karşı davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuş, bölge adliye mahkemesince istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, kararın gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle yakının destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
TBK'nın 53. maddesi gereği, destekten yoksun kalma tazminatının mahiyeti ve amacı, ölenin eylemli yardımını alanların, desteğin ölümünden sonra da bu yardımdan mahrum kalmaması olduğuna göre; destekten yoksun kalma tazminatına hükmedilebilmesi için, herşeyden önce, destek alma hakkı olan kişinin destek alma ihtiyacının devam etmesi gerekir. Bu itibarla; ölenin eşi sıfatıyla destek alan kişinin yeniden evlenmesi halinde, desteğinden yararlandığı kişinin yardımından yoksun kaldığından bahsedilemeyeceği ve desteği olan eşinden dolayı destek tazminatına hak kazanamayacağı açıktır.
Somut olaya bakıldığında; davaya konu kazada ölen ...'in eşi davacı ...'ın, ölen eşinin desteğinden yoksun kaldığı iddiası ile tazminat talep ettiği; davalı yanın temyiz dilekçesinin kapsamı ile dosya kapsamına alınan nüfus kayıt örneği belgesinde, davacı ...'ın 15/11/2018 tarihinde yeniden evlendiği görülmektedir.
Açıklanan hukuki ve maddi vakıalar karşısında; davacı ... için, davaya konu kazada eşi .....'in öldüğü tarih ile davacının yeniden evlendiği 15/11/2018 tarihi arasındaki süre için tazminatın hesaplanması konusunda, daha önce rapor düzenleyen bilirkişiden ek rapor alınıp oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle, yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ :Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 373/1. maddesi gereğince KALDIRILMASINA ve İlk Derece Mahkemesi kararının HMK 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 20/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.