Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/32247 Esas 2022/9938 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Müştekinin mahkemede 10/03/2016 tarihli celsede alınan beyanında sanık ... tarafından zararının giderildiğini ve zararının tamamı olan 2.337,50 TL'yi sanıktan teslim aldığını belirttiğinin anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuğun zararın giderilmesi konusunda bir karşı duruşunun bulunmadığı ve ortada kendisi tarafından giderilmesi gereken bir zarar da kalmadığının anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında etkin pişmanlık koşullarının oluştuğu ve hakkında 5237 sayılı TCK'nin 168/2. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
2) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. Sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Suç tarihi itibariyle daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı 3 aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmeyen ve 5237 sayılı TCK'nin 51/1 maddesinin (a) bendine göre tayin olunan cezanın ertelenmesine yasal engel bulunmadığı belirlenen sanık hakkında, ertelemeye yer olmadığına karar verilirken "sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlığını" irdeleyen yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerektiği gözetilmeden, "Sanık hakkında yasıl unsurları oluşmadığından" şeklindeki yetersiz gerekçeyle ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
3) Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
a) 5237 sayılı TCK'nin 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nin 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nin 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun'un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 142/2-h, 143 ve 168. maddeleri gereği hükmolunan "3 yıl 9 ay" hapis cezasından TCK'nin 62. maddesine göre (1/6) oranında indirim yapılırken "3 yıl 1 ay 15 gün" yerine hesap hatası yapılarak "2 yıl 13 ay 15 gün" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde ceza miktarı yönünden 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 23/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.