Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30180 Esas 2022/10080 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/30180
Karar No: 2022/10080
Karar Tarihi: 23.05.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30180 Esas 2022/10080 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kardeşinin pasaportunu kullanarak gerçek kimliğini saklamış ve hırsızlık ile iftira suçlamalarıyla mahkum edilmiştir. Tercüman tanık ifadesi sayesinde gerçek kimlik ortaya çıkmış ve sanık, gerçek kimlik bilgilerini kabul etmiştir. TCK'nın 269/2. maddesi gereğince indirim yapılmış ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararıyla TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gözetilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hükümler istem gibi onanmıştır.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, suça konu olmuş kişinin bazı haklarından yoksun bırakılmasını öngörmektedir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 2015 tarihli kararı ile bu maddenin bazı bölümleri iptal edilmiştir. 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle ise hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi         2020/30180 E.  ,  2022/10080 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, iftira
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın, kardeşinin pasaportunu kullanarak gerçek kimliğini sakladığı olayda, sanığı tanıyan tercüman tanık ...'ın beyanı ile sanığın gerçek isminin öğrenilmesinden sonra sanığın gerçek kimlik bilgilerini kabul etmesi karşısında sanık hakkında TCK'nın 269/2. maddesi gereğince indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 23/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara