Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29136 Esas 2022/9969 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanığın Cumhuriyet savcılığındaki ifadesinde, tam hava kararmamışken saat 18.00 sıralarında, sorgudaki ifadesinde saat 17.00 sıralarında suça konu eşyaları aldıklarını beyan ettiği, tebliğnamede suçun işleniş saati olarak belirtilen 18.30 saatinin suça konu eylem gerçekleştikten sonra sanığın ve hakkında ayrıca yargılama yapılan yaşı küçük ...’ın yakalanma saati olduğu, ayrıca sanığın suça konu eşyaları satmak istediği ve yakalanma anında olay yerinde bulunan ...’ın soruşturma aşamasındaki beyanında, saat 17.30’da kendisine sanığın klima ve motorunu sattığına dair haber gelmesi üzerine suça konu eşyaların ele geçirildiği yere gittiğini belirtmesi, UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin 17.52’de başladığı, bu suretle hırsızlık suçunun gündüz vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki (1) no’lu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; tebliğnamenin (2) no’lu bozma düşüncesinde, sanığın tekerrüre esas alınan ilamından daha ağır olan Tunceli Asliye Ceza Mahkemesi’nin 12/09/2013 tarihli ve 2011/22 E. - 2011/78 K. sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiği belirtilmiş ise de; bahse konu ilama konu suçu işlediği sırada sanığın on sekiz yaşını tamamlamadığı, 5237 sayılı TCK'nın 58/5. maddesi hükmüne göre anılan karar nedeniyle sanığın mükerrir sayılamayacağı; ancak mahkemece tekerrür uygulamasına esas alınan Tunceli (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2012/206 E. - 2013/42 K. sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi uyarınca ve anılan madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından; 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.