Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28738 Esas 2022/10004 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve 20.10.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK'nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 28.10.2015 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, (2) numaralı bozma sebebi karşısında sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçu bakımından hakkında TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanamayacağı hususunda kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
2- Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a- Dosya kapsamına göre, sanık ...’ın, diğer sanık ...’a müştekinin evine hırsızlık yapmak için gireceğini ve evden çalacağı eşyaları satın alıp almayacağını sorduğunun, sanık ...’ın da bu teklifi kabul ettiğinin anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 165/1 maddesindeki suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu oluşturduğu gözetilip, ek savunma hakkı verilerek, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, eylemi sanık ... ile iştirak halinde gerçekleştirdiği kabul edilerek hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyet kararları verilmesi,
b- Kabule göre de;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14/10/2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.