Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29113 Esas 2022/10133 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz itirazları incelendikten sonra, hırsızlık suçuna yönelik temyiz itirazları reddedilmiş, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz itirazları ise kabul edilerek, sanığın cezası artırılmış ve hüküm bozulmuştur. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi kararın infaz aşamasında gözetilmiştir. İş yerinin kişilerin devamlı veya geçici olarak ticari bir faaliyeti yürütmek amacını taşıyan yerler olduğu kabul edilerek, suça konu yerin ne suretle iş yeri olarak kabul edildiği tartışılmadan, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuştur. TCK’nın 116/2. maddesi uyarınca tayin olunan 6 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanun'un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapılması sırasında 12 ay yerine 1 yıl hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini, bozmayı gerektirmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, TCK’nın 116/2. maddesi, TCK’nın 119/1-c maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının bozulması suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
1- İş yerinin kişilerin devamlı veya geçici olarak ticari bir faaliyeti yürütmek amacını taşıyan yerler olduğu kabul edilmekte olup, müştekinin beyanına, görgü ve tespit tutanağına göre, binanın zemin katı olup, depo olarak kullanılan boş dükkan olduğunun anlaşılması karşısında, suça konu yerin ne suretle iş yeri olarak kabul edildiği denetime olanak sağlayacak şekilde karar yerinde açıklanıp tartışılmadan, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabule göre de;
İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 116/2. maddesi uyarınca tayin olunan 6 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanun'un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapılması sırasında 12 ay yerine 1 yıl hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı BOZULMASINA, 24/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.