Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30992 Esas 2022/10132 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiş ancak temyiz itirazları nedeniyle dosya Ceza Dairesi'ne gitmiştir. Ceza Dairesi dosyayı incelediğinde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemelerinin, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile değiştirildiğini göz önünde bulundurmuş ve temyiz itirazlarını yerinde bulmamıştır. Ancak, 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi uyarınca uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği ve sanığın eylemine uyan suçun uzlaştırma kapsamına alındığı, bu nedenle uzlaştırma işleminin yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın daha önce iki ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunduğu ve en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün mükerrerliğe esas alınması gerektiği de vurgulanmıştır. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- 6763 sayılı Kanun
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
Sanığın tekerrüre esas alınan Saruhanlı Sulh Ceza Mahkemesinin 29/07/2009 tarih, 2009/102 esas sayılı ilamında iki ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında; 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün mükerrerliğe esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 24/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.