Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/33160 Esas 2022/10091 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Karar, mala zarar verme suçundan yargılanan sanığın akıl hastası olması nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Ancak, kararın verildiği tarihte geçerli olan Tebligat Kanunu'nun uygulanması konusunda hatalı işlemler yapılmıştır. Karar yokluğunda, bildirilen en son adres dışındaki bir adrese yapılan tebligat geçerli olmadığı için kararın tebliği geçersiz kabul edilmiştir. Daha sonra, karar ve temyiz dilekçesi, kanuna uygun bir şekilde tebliğ edilerek yeniden incelenmek üzere Yargıtay Başsavcılığı'na gönderilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 21/1, 21/2, 23/1-8 maddeleri
- Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi
- TCK'nın 57/1. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri uygulanmasına, TCK'nın 57/1. maddesi gereğince yüksek güvenlikli sağlık kurumlarında koruma ve tedavi alınmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, yokluğunda verilen kararın, katılanlar ... ve ...’ın kovuşturma aşamasında en son bildirdiği adresten farklı olan adresine, MERNİS şerhi düşülmeden 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi uyarınca yapılan karar tebliği işleminin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın ve sanık müdafinin temyiz dilekçesinin katılanlar ... ve ...’a usulüne uygun olarak (öncelikle bildirdiği en son adresine tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilerek, tebliğ belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 24.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.