Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29541 Esas 2022/10214 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, mala zarar verme suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hüküm onaylandı ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişen CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin düzenlenmesi nedeniyle, sanık ile uzlaşma işlemi yapılıp sonuca göre değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, hükümler bozuldu.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği, hak yoksunluklarının uygulamasının ise 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile değişen TCK'nın 53. maddesinde gözetilmesi gerektiği belirtildi. Sanığın suçu mala zarar verme suçuna denk geldiği ve bu suçun uzlaşma kapsamına alındığı ifade edildi.
Detaylı olarak:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Genel hak yoksunluklarına ilişkin maddeler içerir.
7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi: 5237 sayılı TCK'nın bazı maddelerinde yapılan değişiklikleri ve yeni eklemeleri içerir.
6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi: CMK'nın uzlaştırma hükümlerine ilişkin düzenlemeler içerir.
5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesi: Mala zarar verme suçunu tanımlayan madde.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 24/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.