Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3470 Esas 2022/10356 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezası, doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil olmak üzere temyiz edilemez. Hırsızlık suçundan verilen hüküm ise, TCK'nın 141/1. maddesinde yer alan suçun uzlaşma kapsamına alındığına dair kanun değişikliği nedeniyle bozulmuştur.

5261 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi arasındaki fark, uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesidir. 6763 sayılı kanunla düzenlenen yenilik, TCK'nın 141/1. maddesi gereği suçun uzlaşma kapsamına alınmasıdır. Ayrıca, 6217 sayılı Yasa'da değişiklik yapılırken, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde uyarınca doğrudan hükmolunan adli para cezasına temyiz edilemediği ifade edilmektedir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II)Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.