Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28477 Esas 2022/10317 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında suça sürüklenen çocuk mahkumiyet kararı almıştır. Ancak suçun işlendiği saat nedeniyle TCK'nın 143. maddesi uygulanmamıştır. Bu nedenle temyiz istemi reddedilmiştir. Başka bir suçtan hükümlü olan çocuk hakkında ise savunma hakkı kısıtlanarak hüküm verildiği için temyiz istemi kabul edilmiştir. Hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 196. maddesidir.

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içerisindeki CD Çözüm ve Yakalama Tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre hırsızlık suçunun suç tarihinde saat 02.40 sıralarında gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hüküm tarihinde aynı yargı çevresinde bulunan Samsun E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılan suça sürüklenen çocuğa duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 19/01/2016 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.