Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29046 Esas 2022/10371 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak mahkeme, TCK'nın 168/2. maddesine göre gerçekleşen iade nedeniyle uygulama yapıldığını, fakat uygulama maddesinin 168/1 olarak yazılması sonucun etkilenmediğini belirtmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasının, Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerini iptal ettiği kararında ve sonradan yapılan bir kanun değişikliğinde yer aldığı belirtilmiştir. Karar temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır. Kanun maddeleri, TCK'nın 168/1 ve 168/2 maddeleri ile 53. maddesi ve sonradan yapılan kanun değişikliği olan 7242 sayılı kanunun 10. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
29/01/2016 tarihli duruşmada, müşteki ve sanığın “Zararın şimdi karşılandığını” söylemeleri karşısında, kovuşturma aşamasında gerçekleşen iade nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesi ile uygulama yapıldığı halde uygulama maddesinin 168/1 yazılması sonuca etkili görülmemiştir.
TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 25/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.