Esas No: 2021/512
Karar No: 2022/10449
Karar Tarihi: 25.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/512 Esas 2022/10449 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/512 E. , 2022/10449 K.Özet:
Mahkeme, bir kişinin mala zarar verme suçundan mahkum olduğunu ve TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına tabi tutulduğunu belirtti. Ancak daha sonra TCK'nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında da gözetilmesi gerektiğine karar verdi. Ayrıca, Ceza Muhakemesi Kanunu'nda yapılan değişikliklerle uzlaşma kapsamına alınan mala zarar verme suçunun sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi için uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra dikkate alınması gerektiği belirtildi. Bu nedenle mahkeme, sanığın temyiz itirazlarına hak vererek kararın bozulmasına karar verdi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- 29906 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan ve yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi
- CMK'nın 254. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun'un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.