Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3240 Esas 2022/10330 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin aldığı bir mahkeme kararı incelenerek kararın detaylarına bakıldı. İlgili davanın suçu kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, ve hakaret olarak belirlendi ve sanık mahkum edildi. Ancak sanık yokluğunda verilen kararın, sanığın gönderilen adreste değil de farklı bir adreste tebliğ edilmesi geçersiz sayıldı ve sanığın temyiz istemi kabul edildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının uygulanması ve 7242 sayılı Kanun'un değişikliklerinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. İki suçlamanın kararına da dair ayrıntılar paylaşıldı; ilk suçlama için temyiz istemi reddedilirken, ikinci suçlama için ise sanığın savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükümlerin bozulması kararı verildi.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi kararı, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen kararın, sanığın ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine tebliğe çıkarılması gerektiği gözetilmeden, sanığın doğrudan adres kayıt sisteminde kayıtlı farklı MERNİS adresinde 23/12/2014 tarihinde yapılan karar tebliği işleminin geçersiz olması nedeniyle sanığın öğrenme üzerine sunduğu 09/01/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hüküm tarihinde aynı yargı çevresinde bulunan Kayseri Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanığın, 20/02/2014 tarihli, 06/05/2014 tarihli ve 14/10/2014 tarihli duruşmalarda, duruşmalara katılmak istediğini bildirdiği ve buna göre duruşmadan bağışık tutulma talebi bulunmadığı halde, hükümlerin açıklandığı 07/11/2014 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.