Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30945 Esas 2022/10430 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanığın daha önce hırsızlık suçundan mahkumiyeti bulunduğu halde, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamıştır. Bu nedenle karar bozulmuştur. Yapılan duruşmada temyiz itirazları reddedilerek hükmün onanmasına karar verilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasında, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile yapılan değişikliklerin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 58/6-7. maddeleri ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...'in adli sicil kaydında yer alan Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/07/2010 tarih ve 2010/857 Esas, 2012/59 Karar sayılı ve 23/02/2012 tarihinde kesinleşen kararı tekerrüre esas olduğu halde, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma sonrası yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 25/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.