Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/30949 Esas 2022/10427 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçu nedeniyle sanığı mahkum etti. Sanık hakkında hak yoksunlukları uygulanırken, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında göz önünde bulundurulmasına karar verildi. Sanığın tekrar suç işlemesi nedeniyle mahkum olduğu ilamın tehdit suçu nedeniyle olduğu ve tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığına dikkat çekildi. Bu nedenle, uzlaştırma işlemleri tamamlandıktan sonra sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilerek ilamın esas alınması gerektiği belirtildi. Kararda, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklıysa, failin lehine olan kanunun uygulanarak infaz edilmesi gerektiği hükme bağlandı. Bu nedenle 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun'un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirileceği belirtildi. Sonuçta, temyiz itirazları reddedilerek hüküm istenildiği gibi onaylandı. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 53. maddesi ile 7/2. maddesi, CMK'nın 253. maddesi ve 254. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1. cümlesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ve 35. maddesi yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamındaki mahkumiyetin, TCK'nın 106/1-1.cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1.cümlesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2.maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun'un 253.maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususu infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma sonrası yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 25/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.