Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/32370 Esas 2022/10452 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin hırsızlık suçu nedeniyle verdiği mahkumiyet kararı incelenmiş ve TCK'nın 142/2-h maddesi yerine 142/2-e maddesinin yanlış gösterildiği tespit edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesi ve 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesiyle yapılan değişikliklerin dikkate alınması gerektiği belirtilmiş ve sanığın zorunlu müdafii atanması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 142. ve 143. maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi, 188/1 ve 289/1-e maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece gerekçede ve hüküm fıkrasında sanığın, bina ve eklentileri içinde muhafaza altına alınmış olan ve kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık suçunu işlemiş olduğu kabul edildiği halde, uygulama maddesinin TCK'nın 142/2-h maddesi yerine 142/2-e maddesi olarak yanlış gösterildiği belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.