Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/1291 Esas 2022/7949 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalıların aracının trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemiyle açılan davada, ilk derece mahkemesi davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak davalılardan birinin istinaf başvurusu sonucunda yapılan incelemede, davanın kısmen kabulüne dair karar kaldırılmıştır. Temyiz işlemleri sonucunda, davalılardan birinin temyiz dilekçesi reddedilirken, diğer davalıların temyiz itirazı kabul edilerek bölge adliye mahkemesi kararı bozulmuştur. Karara göre, dava konusu kazaya karışan aracın davalılardan biri adına kayıtlı iken davalılardan diğer birine kiralandığı anlaşılmıştır. Ancak bu kiralama sözleşmesinin gerçekliği araştırılmadan karar verilmesi yanlış bulunmuştur. Bu nedenle, davalılardan birinin temyiz dilekçesi reddedilirken, diğer davalıların temyiz itirazı kabul edilerek bölge adliye mahkemesi kararı bozulmuştur. Kararda, HMK 362/1-a ve 362/2. maddelerine atıfta bulunulmuş ve temyiz sınırının 78.630,00 TL olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, HMK 371. maddesi gereğince kararın bozulmasının yargılamada bir eksik inceleme söz konusu olduğunda mümkün olduğu vurgulanmıştır.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesi

Davacı ... vd. vekili Av..... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 15.03.2011 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26.09.2018 günlü karara karşı davalılardan ... vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun kabulüne, İstanbul 6. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/757 esas 2018/949 karar sayılı kararının HMK’nın 353/1-b.2 maddesi uyarınca kaldırılarak; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24.06.2021 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ve davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:

K A R A R

Davacılar vekili, davalılardan ...'e ait aracın davalı .....yönetimindeyken devrildiğini ve araçta bulunan ..... ve ....’nın yaralandıklarını, aracın davalı şirkete sigortalı olduğunu, alkollü, ehliyetsiz ve aşırı hızla araç kullanan .....'nın kusuruyla kazanın meydana geldiğini, diğer davalıların da yasa gereği sorumlu olduklarını...’nin kaza nedeniyle bir gözünü kaybettiğini, ......’nın ise hastanede tedavi olduğunu belirterek uğradıkları maddi zararın giderilmesini istemiştir.
Davalılardan ... vekili, adına kayıtlı aracın.......t A Car Oto Kiralama şirketiyle kiralandığını, 22/04/2010 günü Almanya'dan İstanbul Atatürk Havaalanına gelen ... isimli şahsa aracını 05/05/2010 tarihine kadar kullanması için kiraladığını, .....’nın alkollü ve ehliyetsiz şekilde okula gitmek için servis bekleyen çocukları arabaya alıp yolda virajı alamayıp takla atması sonucu kazanın meydana geldiğini, firmadan ehliyetsiz birisinin araç kiralamasının mümkün olmadığını, ...'nın aracı kiraladığı süre boyunca kime kullandırdığını takip etmelerinin veya önlemelerinin mümkün olmadığını, zarardan tamamen ...'nın sorumlu olduğunu belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalılardan..... vekili, aracın yoldan çıktığını ve devrildiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalılardan ...... Sigorta A.Ş. vekili, poliçe teminat limiti dahilinde sorumlu olduklarını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; karara karşı davalılardan ... vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, bölge adliye mahkemesince, istinaf başvurusunun kabulü ile kararın kaldırılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; bölge adliye mahkemesi kararı, davacılar vekili ve davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalılardan ...’in davacılardan.....’ya yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından temyiz sınırı taraflar bakımından ayrı ayrı belirlenecektir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2021 yılı için 78.630,00 TL’dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 78.630,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Davalının adı geçen davacı bakımından temyize konu ettiği miktar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp temyiz dilekçesinin HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalılardan ...’in davacılardan .....’ya yönelik temyiz itirazlarına gelince:
Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Dosya kapsamından, dava konusu kazaya karışan aracın davalılardan ... adına kayıtlı iken 22/04/2010 – 05/05/2010 tarihlerini kapsar şekilde davalılardan ...’ya kiralandığı, kiralama sözleşmesinin ve irsaliyeli faturanın düzenlenmesinden 5 gün sonra 27/04/2010 tarihinde ise dava konusu kazanın meydana geldiği anlaşılmakla; bölge adliye mahkemesince, tüm bu deliller karşısında ve kiralama sözleşmesinin uzun süreli olduğu da gözetilerek davalılar arasında gerçek anlamda bir kiralama sözleşmesi bulunup bulunmadığı, kiralayana ait ticari defter ve kayıtları getirtilip incelenmek suretiyle dosyaya sunulan faturanın ve kiralama sözleşmesinin doğruluğu araştırılmadan ve bu kapsamda adı geçen davalının işleten sıfatı olup olmadığı hususu açıklığa kavuşturulmadan yazılı şekilde eksik inceleme sonucu karar verilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalılardan ...’in davacılardan.....’ya yönelik temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davalılarda....’in davacılardan.....’ya yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile bölge adliye mahkemesi kararının HMK 371. maddesi gereğince davalılardan ... yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacılardan......’nun temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, dosyanın bölge adliye mahkemesine, kararın bir örneğinin de ilk derece mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar ve davalı ...'e geri verilmesine 31/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.