Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29079 Esas 2022/10411 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın adli sicil kaydında yer alan İstanbul Anadolu 29.Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/66 E., 2015/63 K. sayılı ilamına konu, TCK'nın 165/1. maddesi uyarınca kullanmak suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan aldığı mahkumiyet hükmü yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılıp sonucuna göre sanık hakkında ilgili ilamın tekerrüre esas alınıp alınamayacağı hususunun ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince ise;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
I- 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
II- Dosya kapsamına göre; müştekinin evine salon pimapen penceresinin menteşelerini kırarak içeriye girdikten sonra bir şey çalamadan çevreden yapılan ihbar üzerine olay yerine gelen kolluk güçlerince sanığın yakalandığı olayda; UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin yaz saati uygulaması da dikkate alındığında saat 21.38’de başladığının anlaşılması karşısında, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarının gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve suçların gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, sanık hakkında TCK'nın 143. ve 116/4 maddelerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle hırsızlık suçu için diğer yönleri incelenmeksizin, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 25.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.