Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5030 Esas 2015/9454 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5030
Karar No: 2015/9454
Karar Tarihi: 17.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/5030 Esas 2015/9454 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların hırsızlık suçunu işlediği kabul edilerek mahkumiyet kararı verildiği ancak, kararda bazı hatalar tespit edilerek bozulduğu belirtiliyor. Bu hatalar ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK)’nun 142/1-b maddesi yerine 142/1. olarak gösterilmesi, sanıkların eylemin kalkışma aşamasında kaldığının düşünülmemesi, denetimli serbestlik tedbirinin belirlenmesi gibi konuların yanlış değerlendirilmesidir. TCK’nın 58/6-7. maddesi gereği mükerrir olan sanıkların cezanın infazından sonra denetimli serbestlik uygulanması yerine, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri İnfaz Kanunu’nun 108/4. maddesine dayanılarak denetimli serbestlik süresinin ve şeklinin de belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir.
17. Ceza Dairesi         2015/5030 E.  ,  2015/9454 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Sanık ... hakkındaki uygulama maddesinin 5237 sayılı Yasa"nın 142/1-b maddesi yerine 142/1. olarak gösterilmesi,
    2-07.06.2010 tarihli tutanak ve bunu doğrulayan ayrıntılı tutanak mümzi anlatımlarına göre, müştekinin cebinden bir şey aldıkları kolluk tarafından fark edilen sanıkların kesintisiz takip sonucu bindikleri minibüste yakalandıkları ve yakınandan alınan paranın da eksiksiz olarak elde edildiği olayda eylemin kalkışma aşamasında kaldığının düşünülmemesi,
    3-Denetim süresinin belirlenmesinin ve rehber görevlendirilmesinin infaza yönelik bir işlem olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrir olan sanıklardan ... hakkında, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi yerine, 5275 sayılı Yasa"nın 108/4. maddesine dayanılarak denetimli serbestlik süresinin ve ne şekilde olacağının da belirlenmesi
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17.11.2015gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara