Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28863 Esas 2022/10519 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, müştekiye ait kapıları kilitli aracı çalmak suçunu işlediği gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi. Ancak suçun unsuru olan TCK'nın 142/1-b maddesi yerine 142/1-e maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi nedeniyle karar temyiz edildi. Ancak temyiz itirazları reddedilerek karar onandı. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler nedeniyle infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması mümkün görülmüştür. Kanun maddeleri: TCK 142/1-b ve TCK 142/1-e, TCK 53 ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, müştekiye ait kapıları kilitli aracı çalması şeklindeki eyleminin suç tarihi itibariyle TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun'un 142/1-e maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi, her iki bentteki cezanın alt ve üst sınırlarının aynı olup sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 26/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.