Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29921 Esas 2022/10576 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklardan birinin muhafaza görevini kötüye kullanmaktan mahkum olduğu belirtilen içtihadın incelenerek gereği düşünülmüştür. Tebligat Kanunu'nun gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsendiği ve bilinen en son adresin (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak tebligat yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, sanıklardan birinin en son bilinen adresinin aynı zamanda MERNİS adresi olduğu ve Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince çıkarılan tebligatın usule aykırı olduğu belirtilmiştir. Gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde temyiz dilekçesi verilebileceği ihtarı yapılmıştır. Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrası, 21/1-2. maddeleri ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi üzerinde durulmuştur.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanıklardan ...’nın en son bilinen adresinin aynı zamanda MERNİS adresi olduğu ve bu adrese Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı gerekçeli kararın tebliğden itibaren yedi gün içinde temyiz nedenlerini içeren bir ek dilekçe verebileceği ihtarı ile birlikte usulüne uygun olarak (Öncelikle bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adreste tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belgeler ve sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 26.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.