Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3739 Esas 2022/10732 Karar Sayılı İlamı

Gece vakti açıktan hırsızlık suçundan sanıklar ... ve ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1, 143 ve 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına dair Kahramanmaraş 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/10/2020 tarihli ve 2011/346 esas, 2020/379 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 15/02/2022 gün ve 182/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/04/2022 gün ve 2022/28931 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-Sanıkların üzerine atılı hırsızlık suçuna ilişkin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi uyarınca olağan dava zamanaşımının 8 yıl olduğu, suçun 19/05/2011 tarihinde işlendiği, anılan Kanun'un 67/2-a maddesi gereğince zamanaşımını kesen son işlemin sanıklardan ...'in yakalama emrine istinaden savunmasının alındığı 18/07/2012 tarihi olduğu ve sanıklardan ...'ın yakalama emrine istinaden savunmasının alındığı 22/09/2020 tarihine kadar zamanaşımını kesen başkaca bir sebep bulunmadığı, anılan tarihler arasında bu sürenin geçtiği ve sanıklar hakkındaki olağan dava zamanaşımı süresinin dolduğu gözetilmeden, davanın düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.
Kabule göre;
1-Suç tarihinde, inşaat halinde olan yerden müştekinin yetkilisi olduğu elektrik şirketine ait 3.000-3.500 metre civarında internet kablosu ile 100 metre kadar elektrik kablosunun çalınması şeklinde gerçekleşen somut olayda, sanıkların eylemlerinin, 5237 sayılı Kanun'un 142/1-e. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, anılan Kanun’un 141/1. maddesiyle mahkumiyet hükmü kurulmasında,
2-Hırsızlık suçunun gece vakti işlenmiş olmasından dolayı, 5237 sayılı Kanun'un 143/1. maddesi gereğince artırım yapılırken, anılan maddenin suç tarihinde yürürlükte bulunan haline göre, belirlenen cezada en fazla 1/3 oranında artırım yapılabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/2 oranında artırım yapılarak sanıklar hakkında fazla ceza tayin edilmek suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- 1 No’lu kanun yararına bozma isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde, inşaat halinde olan yerden müştekinin yetkilisi olduğu elektrik şirketine ait 3.000-3.500 metre civarında internet kablosu ile 100 metre kadar elektrik kablosunun gece vakti olan saat 04.00 sıralarında çalınması şeklinde gerçekleşen olayda; sanıklar ... ve ...’ın eyleminin TCK’nın 142/1-e, 143. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 esas ve 2012/1842 karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen “Suçun gece vakti işlenmesi”nin suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâli olması nedeniyle bu durum, aynı Kanun’un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-d ve 67/4. maddelerine göre sanıklar için hesaplanan 15 yıl olağan ve 22,5 yıl olağanüstü zamanaşımının dolmadığı anlaşıldığından, (KAHRAMANMARAŞ) 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 01/10/2020 tarihli ve 2011/346 E., 2020/379 K. sayılı karara yönelik -zamanaşımının dolduğundan bahisle bozma isteyen- kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2- Kabule göre 1 ve 2 No’lu kanun yararına bozma istemlerinin incelenmesinde;
a) Suç tarihinde, inşaat halinde olan yerden müştekinin yetkilisi olduğu elektrik şirketine ait 3.000-3.500 metre civarında internet kablosu ile 100 metre kadar elektrik kablosunun çalınması şeklinde gerçekleşen olayda; sanıklar ... ve ...’ın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 141/1. maddesiyle mahkumiyet hükümleri kurulması,
b) Hırsızlık suçunun gece vakti işlenmiş olmasından dolayı, 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesi gereğince artırım yapılırken, anılan maddenin suç tarihinde yürürlükte bulunan haline göre, belirlenen cezada en fazla 1/3 oranında artırım yapılabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/2 oranında artırım yapılarak sanıklar hakkında fazla ceza tayini nedenleriyle kanun yararına bozma istemleri yerinde görüldüğünden (KAHRAMANMARAŞ) 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 01/10/2020 tarihli ve 2011/346 E., 2020/379 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 30/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.