Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26929 Esas 2022/10762 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Sanığın adli sicil kaydına göre Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2012 tarihli ve 2012/533 E.- 2013/5 K. sayılı ilamı ile verilmiş hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerekirken, Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2012 tarihli ve 2012/663 E.- 2013/418 K. sayılı ilamın tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarına ilişkin hüküm fıkralarından sanık hakkında Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2012 tarihli ve 2012/663 E.- 2013/418 K. sayılı kararının tekerrüre esas alınmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2012 tarihli ve 2012/533 E.- 2013/5 K. sayılı kararın mükerrirliğe esas alınmasına, ancak karşı temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin, Diyarbakır 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2012 tarihli ve 2012/663 E.- 2013/418 K. sayılı kararındaki ceza süresine göre belirlenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
1. Sanığın hırsızlık kastı ile girdiği yerin, içerisinde katılan GSM şirketine ait baz istasyonu bulunan konteyner olduğunun anlaşılması karşısında; suça konu yerin, suç tarihi itibarıyla ticari faaliyet gösterilen iş yeri niteliğinde bulunmadığı ve bu nedenle atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın atılı iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2. 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren kasten yaralama suçu yönünden; Anayasa’nın 38. maddesiyle 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
3. Sanığın adli sicil kaydına göre Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.11.2012 tarihli ve 2012/533 E.- 2013/5 K. sayılı ilamı ile verilmiş hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerekirken, Diyarbakır 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2012 tarihli ve 2012/663 E.- 2013/418 K. sayılı ilamın tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiini temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 30.05.2022 gününde oy birliği ile karar verildi.