Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31234 Esas 2022/10680 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen bir hırsızlık davasında, TCK’nın 53. maddesi kapsamında hak yoksunlukları uygulandı. Ancak, daha sonra yapılan bir incelemede, suç tarihinde çalınmak istenen kabloların değerinin 8-10 TL olduğu ortaya çıktı. Bu nedenle, kanun maddelerinin gerekliliği gözetilmeksizin mahkeme kararı bozuldu. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi, 145. maddesi, 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ve Yargıtay CGK’nin 2017/1043 E.-2018/577 K. ve 2018/202 E.-2019/506 K. sayılı kararlarına göre açıklamalar yapılabilir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
17. Ceza Dairesi’nin 10/10/2019 tarihli ilamı ile sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanması koşullarının oluşup oluşmadığının tespiti amacıyla bozma kararı verildikten sonra, bozma üzerine yapılan yargılamada, müştekinin 19/10/2020 tarihli karar duruşmasında alınan beyanında, çalınmak istenen kabloların suç tarihindeki değerinin 8-10 TL olduğunu belirtmesine karşın, mahkemece 05/02/2020 tarihli kolluk tutanağında da belirtildiği üzere, suça konu kabloların suç tarihindeki değerine göre değil; hatalı bir şekilde, tespitin yapıldığı 05/02/2020 tarihindeki değeri nazara alınarak ve suça konu kabloların değerinin suç tarihindeki brüt asgari ücretin 1/10'undan fazla olduğundan bahisle sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanmamasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında; oluş, müşteki beyanı ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın müştekiye ait inşaattan çalmaya teşebbüs ettiği suça konu kabloların suç tarihindeki değerinin 8-10 TL olduğunun anlaşılması karşısında; suç tarihinde paranın satın alma gücü ve ekonomik şartlar gözetildiğinde ve Yargıtay CGK’nin 2017/1043 E.-2018/577 K. ve 2018/202 E.-2019/506 K. sayılı kararlarında ifade ve kabul edilen ilkeler çerçevesinde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanması şartlarının oluştuğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 30/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.