Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1664 Esas 2022/10737 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/1664
Karar No: 2022/10737
Karar Tarihi: 30.05.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1664 Esas 2022/10737 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi         2022/1664 E.  ,  2022/10737 K.

    "İçtihat Metni"


    Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b ve 43/1. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Karaman 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/05/2018 tarihli ve 2015/704 esas, 2019/345 sayılı kararının Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 19/06/2019 tarihli ve 2018/3152 esas, 2019/1093 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi sonucu kesinleşmesini takiben, sanık tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Karaman 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2021 tarihli ve 2015/704 esas, 2019/345 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin 28/04/2021 tarihli ve 2021/341 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 12/01/2022 gün ve 27291-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/01/2022 gün ve 2022/9250 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
    Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
    5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda mahkûmiyet hükmünü veren Hâkim Raziye Tozoğlu'nun yargılamanın yenilenmesi talebini değerlendiremeyeceği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
    GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
    Yargılamanın yenilenmesi yolu, ancak sınırlı hallerde kabul edilmiş olağanüstü bir kanun yoludur. 5271 sayılı CMK’nın 311 ile 323. maddelerinde düzenlenmiştir. Yargılamanın yenilenmesi istemi, ilk hükmü veren mahkemeye sunulur (CMK’nın 318/1. maddesi). Bu mahkeme, öncelikle istemin kabul edilebilir olup olmadığını inceleyerek bir karar verir. Bu inceleme dosya üzerinden yapılır. CMK’nın 23/3. maddesine göre yargılamanın yenilenmesi halinde, yargılamada görevli hakim, aynı işte görev alamaz. Bu halde hakim, uyuşmazlık hakkında daha önceden görüşünü bildirmiştir. Yargılama süresince görüşünü bildirmiş olan bir hakimin, yargılamanın yenilenmesi aşamasında görev yapması, hakimin tarafsızlığı ilkesi ile bağdaşmaz. Yargılamanın yenilenmesi talebinin kabul edilebilir olup olmadığına ilişkin kararın, aynı mahkemece, fakat asıl kararı veren hakim dışındaki hakim tarafından verilmesi gerekir.
    Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde; Karaman 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 31/05/2018 tarihli ve 2015/704 E. - 2018/345 K. sayılı hükmünü veren hakimin Raziye Tozoğlu (212291) olduğu, sanık ...’in yüzüne karşı verilen hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf isteminde bulunması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 19/06/2019 tarihli ve 2018/3152 E. - 2019/1093 K. sayılı kararıyla istinaf isteminin esastan reddine karar verildiği ve bu suretle sanık hakkındaki hükmün kesinleştiği; bilahare hükümlü müdafiinin yargılamanın yenilenmesine ilişkin isteminin, aynı mahkemenin 29/03/2021 tarihli ve 2015/704 E. - 2018/345 K. sayılı ek kararı ile reddine karar verildiği, ret kararı veren mahkeme hakiminin de Raziye Tozoğlu (212291) olduğu, bu ek kararın tebliğ edilmesi üzerine hükümlü müdafiinin 14/04/2021 tarihli dilekçesi ile talebinin reddine ilişkin ek karara yönelik itirazda bulunduğu, akabinde itiraz mercii olan Karaman Ağır Ceza Mahkemesinin 28/04/2021 tarihli ve 2021/341 D. İş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği anlaşılmaktadır ki, asıl kararı veren hakim Raziye Tozoğlu’nun yargılamanın yenilenmesi isteminin reddine de karar vermesi CMK’nın 23/3. maddesine aykırılık oluşturmaktadır. Bu nedenle yargılamanın yenilenmesi isteminin reddine dair kararın ortadan kaldırılmasına ve talebin kabulüne karar verilmesi gerekirken, itirazın reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (KARAMAN) Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 28/04/2021 tarihli ve 2021/341 D. İş sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca BOZULMASINA, sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 30/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Hemen Ara