Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3487 Esas 2022/10691 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/3487
Karar No: 2022/10691
Karar Tarihi: 30.05.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3487 Esas 2022/10691 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kamu malına zarar verme suçundan dolayı sanıkların mahkumiyetine karar vermiştir. Mahkeme, kanun koyucunun anadilde savunma yapma hakkına atfettiği değer gözetilerek, sanıkların Türkçe bildiği dikkate alındığında anadilde savunma yapmak istemeleri sebebiyle tercüman masrafının mahkumiyet halinde yargılama gideri olarak sanıklardan tahsil edilmesinin gerekliliğine karar vermiştir. Ayrıca TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında hak yoksunluklarının uygulanması mümkün görülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 6411 sayılı Kanunun 1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 202. maddesinin 4. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.
2. Ceza Dairesi         2022/3487 E.  ,  2022/10691 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kamu malına zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Hükümden önce 24.01.2013 tarihindeki Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6411 sayılı Kanunun 1. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 202. maddesine eklenen dördüncü fıkradaki yasal düzenleme nedeniyle kanun koyucunun bu hakka atfettiği değer gözetilerek, sanıkların Türkçe bildiği dikkate alındığında anadilde savunma yapmak istemeleri sebebiyle tercüman masrafının mahkumiyet halinde yargılama gideri olarak sanıklardan tahsil edilmesinin gerekmesi sebebiyle tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 30.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.







    Hemen Ara