Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28790 Esas 2022/10670 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/28790
Karar No: 2022/10670
Karar Tarihi: 30.05.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28790 Esas 2022/10670 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemleri incelenmiştir. Mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemine ilişkin mahkumiyet hükmünün adli para cezasıyla ilgili olduğu ve temyiz edilemeyeceği, diğer suçlarla ilgili temyiz itirazlarının ise yerinde olmadığı gerekçesiyle görüşülerek rededilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçunda teşebbüs koşullarının oluşmadığı için cezada indirime gidilmiştir. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı göz önünde bulundurularak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşıldığı halde savunma hakkı kısıtlanarak hüküm verilmesi, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı olduğu için hüküm bozulmuştur.
31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi
5271 sayılı CMK'nın 196. maddesi
7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi.
2. Ceza Dairesi         2020/28790 E.  ,  2022/10670 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
    14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
    II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
    Sanık ...’un müştekinin ikametinin bulunduğu apartmana girdikten sonra, hırsızlık amacıyla müştekinin kapı kilidini açmaya çalışması ve ikamete giremeden kaçması şeklinde gerçekleşen olayda, sanıklar bakımından konut dokunulmazlığının ihlali suçunun apartmana girmekle tamamlandığı ve teşebbüs koşulları oluşmadığı halde, sanığın cezasından TCK’nın 35. maddesi uyarınca indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
    +III-Sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
    Sanığın hüküm tarihinde farklı yargı çevresi içerisindeki Anamur T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; sanığa duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 21/10/2015 tarihli duruşmada SEGBİS yoluyla veya bizzat hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, 30/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.








    Hemen Ara