Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1663 Esas 2022/10741 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2022/1663
Karar No: 2022/10741
Karar Tarihi: 30.05.2022

Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1663 Esas 2022/10741 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, nitelikli hırsızlık suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası verilen sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilemeyeceği ve ek savunma hakkı tanınmadan bu kararın verildiği belirtilerek, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu ifade edilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanığın tekerrür hükümlerine tabi tutulmasının mümkün olmadığı ve cezasının infaz rejimine göre çektirilemeyeceği ortaya çıkmıştır. Ayrıca, sanık hakkında düzenlenen iddianamede tekerrür hükümlerinin uygulanması talep edilmediği halde, cezasının infaz rejimi bu yönde verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, Yargıtay 6. Ceza Dairesi kanun yararına bozma talebini kabul etmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b maddesi (nitelikli hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (hırsızlık için verilecek ceza)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/5. maddesi (18 yaşını doldurmamış kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi (ek savunma hakk
2. Ceza Dairesi         2022/1663 E.  ,  2022/10741 K.

    "İçtihat Metni"


    Nitelikli hırsızlık sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun'un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İstanbul 36. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2015 tarihli ve 2011/265 esas, 2015/160 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 12/01/2022 gün ve 26253-2021 KYB sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/01/2022 gün ve 2022/9245 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
    Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
    Dosya kapsamına göre,
    1-5237 sayılı Kanun’un 58/5. maddesinde yer alan “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeye göre, kayden 05/10/1989 doğumlu olan sanığın tekerrüre esas alınan İskenderun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2007 tarihli ve 2005/154 esas, 2007/357 sayılı kararına konu suçun işlendiği 07/05/2003 tarihinde 18 yaşından küçük olduğu anlaşıldığından, söz konusu mahkumiyet kaydının tekerrüre esas alınamayacağı gibi, adli sicil kaydında yer alan başkaca tekerrrüre esas alınabilecek bir mahkumiyet hükmünün de bulunmaması karşısında, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde,
    2-Kabule göre de; sanık hakkında düzenlenen iddianamede 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesinin uygulanması talep edilmediği hâlde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, cezasının 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
    GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
    Kanun yararına bozma talebinde bahsi geçen sanık ... ile iştirak halinde atılı hırsızlık suçunu işledikleri iddia edilen ve bu manada aynı olayın diğer failleri konumunda bulunan sanıklar ..., ... ve ... hakkında İstanbul 36. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2015 tarihli ve 2011/265 Esas - 2015/160 Karar sayılı kararıyla hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyizi üzerine temyiz incelemesini yapan Yargıtay 13. Ceza Dairesince 13/02/2020 tarihli ve 2019/7509 Esas - 2020/1880 Karar sayılı ilam ile sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin onanmasına, beraat eden sanık ... müdafiinin temyiz talebi ile ilgili olarak da hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildiğinin ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 03.11.2020 tarihli ve 2020/245 sayılı kararı uyarınca, Yargıtay 13. Ceza Dairesine verilen ve bu dairenin arşivinde bulunun işlerin, 01.12.2020 tarihi itibariyle Yargıtay 6. Ceza Dairesine devredildiğinin anlaşılması karşısında, sanık ... hakkında anılan 03/04/2015 tarihli kararla hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak yapılan kanun yararına bozma talebinin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden, dosyanın Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 30/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Hemen Ara