Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21550 Esas 2022/10721 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-)Şikayetçi İçişleri Bakanlığı vekilinin sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın üzerine atılı görevi yaptırmamak için direnme suçundan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi İçişleri Bakanlığı vekilinin davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmadığından temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II-) Sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçuna karşı temyiz isteminin ve sanık ile şikayetçi İçişleri Bakanlığının kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Mahkemenin 15/02/2012 tarihli ve 2011/378 Esas , 2012/120 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, kararın 13/07/2012 tarihinde kesinleşmesinin ardından denetim süresi içinde sanığın 11/01/2015 tarihinde suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu işlediği ve bu suçtan yapılan kovuşturma sonucunda Ceyhan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/06/2015 tarihli ve 2015/5 Esas 2015/614 Karar sayılı kararıyla TCK’nın 165/1 maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği ve bu cezanın kesinleştiği, akabinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması için ihbarda bulunulması sonucu önceki hükmün açıklandığı anlaşılmakla, hükmün açıklanmasına esas alınan mahkumiyetin karar tarihinden sonra CMK'nın 253. maddesinde 7188 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaştırma kapsamına alındığı ve henüz uzlaşma işlemlerinin yapılmadığı, sanığın güncel adli sicil kaydının incelenmesinde deneme süresi içinde 13/03/2013 tarihinde işlediği TCK’nın 197/1 maddesine uyan parada sahtecilik suçuna istinaden Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/04/2015 tarihli ve 2015/39 Esas 2015/131 Karar sayılı 22/06/2020 tarihinde kesinleşen ilamı nedeniyle hükmün açıklanması koşulları oluştuğundan, hükmün açıklanmasını gerektirmeyen karar nedeniyle hırsızlık suçundan kurulan hükmün açıklanmış olması sonuca etkili görülmeyerek yapılan incelemede;
1-Anayasa'nın 141, 5271 sayılı CMK’nın 34, 230, 232 ve 289. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirebilmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin, suça sürüklenen çocuğun eyleminin ne olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun şekilde hüküm kurulması,
2-Kamu malına zarar verme suçundan katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören ve bu itibarla duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi İçişleri Bakanlığı’nın gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Şikayetçi İçişleri Bakanlığı’nın davadan haberdar edilip delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, davaya devamla hüküm kurulması suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve suçtan zarar gören İçişleri Bakanlığının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.