Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28626 Esas 2022/10779 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Daha evvel çalışanı oldukları şirkete ait... plakalı aracın kontak anahtarını işten ayrıldıkları halde iade etmeyen sanıkların, 05/10/2015 tarihinde gündüz sayılan bir zaman diliminde bahse konu anahtar ile... plakalı aracın kapısını açıp araç içinde bulunan 2 adet cep telefonunu çaldıkları, ardından bir ay sonra 05/11/2015 tarihinde bu kez gece vakti saat 20.30 sıralarında aynı şekilde aynı araçtan 5 adet cep telefonunu çalmaya teşebbüs ettikleri; sanıklar hakkında ilk eylemleri nedeniyle 20/11/2015 tarihinde, ikinci eylemleri nedeniyle 10/11/2015 tarihinde ayrı ayrı iddianameler düzenlendiği, sanıkların 05/10/2015 tarihli eylemleri nedeniyle oluşan zararı kovuşturma aşamasında giderdikleri, 05/10/2015 tarihli eylemleri nedeniyle sanıklar hakkında Antalya 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/01/2016 tarihli ve 2015/828 Esas – 2016/18 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d, 168/2 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezalarına hükmedildiği, sanıkların temyiz isteminde bulunmaları üzerine dosyanın Dairemize gönderildiği ve anılan dosyanın Dairemizin 2020/26074 Esasında kayıtlı olduğu; 05/11/2015 tarihli teşebbüs aşamasında kalan ve iş bu temyiz incelemesine konu edilen eylemlerinden ötürü ise yukarıda da değinildiği üzere sanıklar hakkında ayrı dava açıldığı ve açılan dava sonrası yapılan yargılama neticesinde Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2015 tarihli ve 2015/812 Esas – 2015/816 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d, 143, 35 ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezalarına hükmedildiği, sanık ... hakkında anılan 10/12/2015 tarihli mahkumiyet hükmünün temyiz edilmeden kesinleştiği, sanık ... hakkında ise anılan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ... müdafii tarafından temyiz isteminde bulunulduğu anlaşılmakla; sanık ... yönünden anılan dosyalar birleştirilerek ilk iddianame tarihi dikkate alındığında koşullarının oluştuğu anlaşılan 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.