Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3672 Esas 2022/10826 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Hırsızlık ve resmi belgede sahtecilik suçlamalarıyla yargılanan sanığın, resmi belgede sahtecilik suçlamasıyla ilgili temyiz başvurusu reddedildi. Ancak hırsızlık suçuna ilişkin temyiz başvurusunda, sanığın suçu işlediğine dair yeterli delil bulunmaması nedeniyle TCK'nın 62. maddesi gereği sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği belirtildi. Hırsızlık suçu için öngörülen cezanın zamanaşımına uğramış olduğu tespit edildiğinden hükmün bozulmasına karar verildi. Daha sonra, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı sonucuna varıldığından, sanık hakkındaki kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 298, 303/1-a ve 223/8. maddeleri ile TCK'nın 142/1-b, 62, 66/1-e ve 66/4. maddeleri belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : İlk derece mahkemesinin kararının beraat kararının kaldırılarak mahkumiyet kararının verilmesi, istinaf başvurusunun esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafii duruşmalı inceleme talebinde bulunmuş ise de; hükmolunan ceza miktarı yönünden 5271 sayılı CMK'nın 299. maddesi gereği duruşma talebinin reddine karar verilerek yapılan incelemede;
I- Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiiin temyiz isteminin, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair hiçbir delilin bulunmaması, TCK 'nın 62. maddesinin uygulanmaması ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Sanığın gündüz vakti katılanın park halindeki arabasının camını kırarak içerisinden katılana ait çantayı çalması şeklindeki eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e ve 66/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık olağan zamanaşımının, suç tarihi olan 24/02/2010 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK’nın 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 303. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK’nın 303/1-a ve 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 31/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.