Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29219 Esas 2022/10833 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Tüm dosya içeriğine göre 10/03/2015 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “10/03/2015-15/03/2015” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II) Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi uyarınca, TCK'nın 116/4. maddesinden açılan davada ek savunma hakkı verilmeden, sanıklar hakkında aynı Kanun'un 116/1. maddesi uyarınca hüküm kurulmuşsa da iddianamede belirtilen sevk maddesinden daha lehe uygulama yapıldığı anlaşıldığından tebliğnamenin bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanıkların 04/05/2015 tarihli oturumda alınan savunmalarında; mağdurun zararını karşılamak istediklerini beyan ettikleri, aynı duruşmada dinlenen mağdurun ise mala zarar verme suçu bakımından tazmine gerek olmadığını ifade ettiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında mala zarar verme suçu bakımından TCK'nın 168/2. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair talep bulunan sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 50/1. maddesi gereğince sanıkların kişilikleri, sosyal ve ekonomik durumları, yargılama sürecinde duydukları pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınıp, hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının, aynı maddede sayılan seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceğinin değerlendirilmesi ve aynı Kanun’un 51. maddesi uyarınca, sanıkların daha önce üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olmaları karşısında, suçu işledikten sonra yargılama sürecinde pişmanlık gösterip göstermedikleri dikkate alınıp tekrar suç işleyip işlemeyecekleri konusunda oluşan kanaat değerlendirilerek cezalarının ertelenip ertelenmeyeceğine karar verilmesi gerekirken; " bir daha suç işlemekten çekinecekleri konusunda mahkememizde vicdani kanaat oluşmadığından ve şartları oluşmadığından” şeklindeki yetersiz gerekçelerle sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından TCK’nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Tüm dosya içeriğine göre 10/03/2015 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “10/03/2015-15/03/2015” olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ile sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 31/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.