Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31318 Esas 2022/10838 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Suç tarihinde yürürlükte olan yasal düzenlemelere göre 5237 sayılı TCK’nın 142/2-g maddesinde yer alan hırsızlık suçunun oluşabilmesi için eylemin, barınak yerlerinde, sürüde veya açık yerlerde bulunan büyükbaş veya küçükbaş hayvan hakkında gerçekleştirilmesi gerektiği; ev ve eklentisi niteliğindeki yerlerden gerçekleşen eylemlerin ise aynı Kanun’un 142/1-b. maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı gözetilerek; suça konu büyükbaş hayvanların, katılanın beyanı ile olay yeri inceleme raporuna göre etrafı çevrili bahçe içerisindeki ahırdan çalındıklarının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin suç tarihine göre 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun'un 142/2-g maddesi gereğince uygulama yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçunu gece vakti işlemiş olmasından dolayı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143/1. maddesi gereğince artırım yapılırken, anılan maddenin suç tarihinde yürürlükte bulunan haline göre en fazla cezanın 1/3'üne kadar artırılabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/2 oranında artırım yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
3- Kabule göre de;
a) 6545 sayılı Yasa'nın 62. maddesi ile değişik TCK'nın 142/2-g. maddesinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girdiği ve suç tarihinin 10/06/2013 olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin değişiklik tarihinden önce olduğu ve ceza miktarı itibariyle değişiklik öncesi ceza miktarının sanığın lehine olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Sanık hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK'nın 142/2-g ve 143. maddelerine göre belirlenen 7 yıl 6 ay hapis cezasının, kazanılmış hak gözetilip sonuç olarak 3 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, sanığın 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 31/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.