Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/520 Esas 2022/10970 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda sanık, mala zarar verme, hakaret, ve tehdit suçlarından mahkûm edilmiştir. Hakimler, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiğini ve 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikleri dikkate alarak hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiğine karar vermiştir. Sanığın mala zarar verme suçu da işlediği anlaşılmıştır. Ancak, sanığın fidanları yerinden sökerek atması suçunu işlediği göz önünde bulundurulmadan, mala zarar verme suçu ile cezalandırılması hatalı bulunmuş ve karar bozulmuştur. Kanunlar: TCK'nın 53, 151/1, 152/1-c maddeleri, 7242 sayılı Kanun, 5320 sayılı Yasa, ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanığın tehdit ve hakaret suçlarını uzlaşma kapsamı dışında kalan TCK’nın 152/1-c maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu ile birlikte işlediği anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde
237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın site önünde yol kenarında dikili bulunan çam ağacı fidanlarını yerinden sökerek atması şeklindeki eyleminin TCK’nın 152/1-c maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı yasanın 151/1 maddesi uyarınca hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 31/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.