Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/33341 Esas 2022/10858 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanığın yasa yolu bildirimi ile ilgili hakları konusunda yeterli bilgilendirme yapılmadığı için, temyiz talebi kabul edilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edildiği ve hak yoksunluklarının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesi arasında yapılan değişiklik de dikkate alınmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihinde cezaevinde bulunup SEGBİS ile hazır edilen sanığın yüzüne karşı tefhim edilen 28/04/2015 tarihli hükmün yasa yolu bildiriminde, CMK’nın 263’ncü maddesine göre sanığın bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanık tarafından yapılan 27/08/2020 tarihli temyiz başvurusunun süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 31/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.