Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/26591 Esas 2022/8317 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, davalı ... hakkında yapılan takibin semeresiz kaldığını ve davalının dava konusu taşınmazını başka bir kişiye sattığını belirterek, bu tasarrufun iptalini istemişlerdir. İlk derece mahkemesi davanın kabulüne karar vermiş, bu karar davalılar tarafından istinafa başvurulmuş ve istinaf mahkemesince reddedilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda da Yargıtay bu kararı onamıştır. Sonrasında davalı ... vekili tavzih istemine başvurmuş, ancak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bu istem reddedilmiştir. Temyiz edilen kararın onanmasına karar veren Hukuk Dairesi, onama harcının davalıdan alınmasına hükmetmiştir.
HMK 305, 346/2, 370/1 ve 373 maddeleri kararda geçen kanun maddeleridir. HMK 305, hükümdeki basit, yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hataların tashih yolu ile düzeltilmesini düzenlerken, HMK 346/2, bir kararın temyiz edilebilmesi için belirlenen süreyi kapsamaktadır. HMK 370/1 ise temyiz incelemesi sonucunda verilen kararların onanabileceğini, reddedilebileceğini veya bozulabileceğini belirtirken, HMK 373 ise onanan kararların ilgili mercilere gönderilmesi ve onama harcının alınmasını düzenlemektedir.

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kozan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki İlk Derece Mahkemesinde görülen tasarrufun iptali davasında verilen davanın kabulüne ilişkin hüküm hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; istinaf isteminin reddine karar verilmiş, hükmün temyizi üzerine Yargıtay 17.Hukuk Dairesinin 23/02/2021 tarih 2020/1409 Esas 2021/1763 Karar sayılı ilamı ile onanmış, davalı ... hakkında çıkarılan harç tahsil müzekkeresinin iptali için bölge mahkemesinden tavzih talebinde bulunmuş, 05/11/2021 tarihli tavzih isteminin reddine dair ek kararın, süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacılar vekili; davalı ... hakkında takip yapıldığını, takibin semeresiz kaldığını, davalı borçlunun dava konusu taşınmazını davalı ...'na sattığını belirterek, bu tasarrufun iptalini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davanın kabulüne karar verilmiş; karara karşı davalılar vekili tarafından istinafa başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince; davalıların istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir. Bu karar davalılar tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 17.Hukuk Dairesinin 23/02/2021 tarih 2020/1409 Esas 2021/1763 Karar sayılı ilamı ile onanmış, davalı ... vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı 01/11/2021 tarihli tavzih dilekçesi sunularak, ilk derece mahkemesi kararına karşı yapmış oldukları istinaf taleplerinin esastan reddedildiğini, başvurunun esastan reddi kararının davanın esası hakkında bir karar olmadığını, istinaf başvurusunun reddi kararı olduğunu ve işin esasına Bölge Adliye Mahkemesince girilip verilmiş ve icra edilecek bir karar olmadığı, halen İlk Derece Mahkemesi kararının geçerli olduğu, bu nedenle başvurunun esastan reddi halinde tek karar ve ilam harcı alınması gerektiğini belirterek tavzih taleplerinin kabulü ile müvekkili ve diğer davalı aleyhine harç yüklenmemesine, 04/03/2020 tarihli harç müzekkeresinin işlemsiz iadesinin istenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, hüküm fıkrasında taraflara tanınan hakların ve yüklenen borçların, tavzih yolu ile sınırlandırılamayacağı, genişletilemeyeceği ve değiştirilemeyeceği, hükümdeki basit, yazı ve hesap hataları ile diğer benzeri açık hataların, tashih yolu ile düzeltilmesi mümkün iken hükümde çelişki bulunması halinde söz konusu çelişkinin HMK 305. maddeye göre düzeltilebileceği, ancak tavzih yolu ile taraflara tanınan hakların ve yüklenen borçların sınırlandırılamayacağı, genişletilemeyeceği ve değiştirilemeyeceği gerekçesiyle davalı ... vekilinin tavzih isteminin reddine dair 05/11/2021 tarihli ek karar verilmiş; davalı ... vekili tarafından, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen ek karar HMK 346/2. maddesinde belirtilen kanuni süre içinde temyiz edilmiş olup, tavzih isteminin reddine ilişkin ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Dosyadaki yazılara, kanuna uygun gerektirici nedenlere göre davalı ... vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 05/11/2021 tarihli ek kararın HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 373. maddesi uyarınca dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 21,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ...'dan alınmasına 07/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.