Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/164 Esas 2022/11098 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık davası sonucunda mahkumiyet kararı verildiği belirtilen bir Ceza Dairesi kararı vardır. Kararda, TCK'nın 53. maddesi gereği hak yoksunlukları uygulaması yapılırken, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında dikkate alınacağı ifade edilmiştir. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlendiğinden, sanığın eylemine uyan suçun uzlaşma kapsamına alındığı ve uzlaştırma işleminin yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz nedenleri doğru kabul edilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. Maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. Maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. Maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. Maddesi
- TCK'nın 141/1. Maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 01.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.