Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3054 Esas 2022/11057 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kamu malına zarar verme suçu yönünden katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ve 5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunduğu belirlenen müşteki İçişleri Bakanlığının, duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan iade işlemi üzerine müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin 06/11/2019 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, müşteki kurumun 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek; üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin, görevi yaptırmamak için direnme suçundan ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin, tüm suçlar yönünden sanık aleyhine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında müşteki ...’ya yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre sanığın temyiz itirazları ile o yer Cumhuriyet savcısının diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında mükerrirliğe esas alınan Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2009 tarihli, 2009/82 Esas, 2009/402 Karar sayılı ilamında da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiği gözetilmeden, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı Yasa'nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümüne “Tekerrüre esas alınan Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2009 tarihli, 2009/82 Esas, 2009/402 Karar sayılı ilamında da TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık hakkında kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Kamu malına zarar verme suçu yönünden suçtan zarar gören İçişleri Bakanlığının duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
2- Dosya kapsamına göre sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçunu silahtan sayılan makasla gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 265/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Sanığın “Terazi Sokak” üzerinde iken müşteki polis memurları ... ve ...’a yönelik hakaret ettiği ve daha sonra karakol binasının bekleme odasında iken müşteki polis memurları ..., ... ve ...’e yönelik hakaret ettiği ve hakaret eylemlerini alenen işlediğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlerde TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Sanık hakkında mükerrirliğe esas alınan Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2009 tarihli, 2009/82 Esas, 2009/402 Karar sayılı ilamında da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiği gözetilmeden, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi,
5- Kabule göre de;
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede sevk maddesi olarak belirtilmediği halde, ek savunma hakkı verilmeden, görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi ile artırım yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının, üst Cumhuriyet savcısının, müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, kamu malına zarar verme suçu yönünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 01/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.