Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21477 Esas 2022/11275 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edildi. Temyiz talebi mahkeme tarafından reddedildi. Ancak, sanığın temyiz talebi Yargıtay Ceza Dairesi tarafından kabul edildi. Yargıtay Ceza Dairesi, suça verilen cezada hatalı tespitler olduğunu belirterek, mahkemenin kararını bozdu. İlk olarak, mahkemenin sanığın cezasına yüzde 50 artırım yaptığını ancak, bu artırımın yüzde 33'ü aşamayacağını belirtti. İkinci olarak, sanığın daha önceden de birden fazla mahkumiyet hükmü olduğunu ve uygulanması gereken tekerrür hükümlerinin göz ardı edildiğini vurguladı. Son olarak, sanığın önceden aldığı cezanın yasal süresi dolmuşken, mahkemenin daha uzun bir ceza tayin ettiği kaydedildi. Bu hatalar nedeniyle karar bozuldu. Hüküm bozulduktan sonra, sanığın cezasının infazında, CMUK'un 326. maddesinin göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
Kanun maddeleri detaylı ve açıklayıcı bir şekilde:
- TCK'nın 143. maddesi: Hırsızlık suçunu düzenler.
- TCK'nın 60. maddesi: Ceza oranları artırılırken yüzde 33'ü aşamaz.
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi: Tekerrür hükümlerinin uygulanması için en ağır cezayı içeren suçtan mahkumiyet hükmü gereklidir.
- CMUK'un 326/son maddesi: Ceza tayininde kazanılmış hak ilkesi gereği, önceden verilen ceza süresi dolmuşsa bu süre kadar cezanın infazı yapılır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık ...’un temyiz talebinin inelenmesinde;
Temyiz isteminin reddine dair 22/12/2022 gün ve 2019/325 – 2020/287 sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ...’un temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;
a-Suç tarihi itibarıyla TCK'nın 143.maddesi uyarınca yapılabilecek artırım oranı en fazla 1/3 olduğu halde suça sanık hakkında 1/2 oranında artırım yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
b-Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan ilamda birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun'un 108/2.maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren suçtan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c- Bozma öncesi yapılan yargılamada, sanığın neticeten 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırıldığı ve anılan hükümde aleyhine bir temyiz istemi bulunmadığı, sanık hakkında tayin olunan 3 yıl 9 ay hapis cezasının CMUK'un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gereği sonuç olarak 11 ay 20 gün hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş,sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 02.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.