Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/21484 Esas 2022/8510 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, dava dışı polis memuruna ödediği tazminatın davalının haksız eylemi sebebiyle rücuen tahsil edilmesi için davalıya dava açmıştır. Mahkeme ilk olarak kısmen kabul ettiği kararını Yargıtay'ın bozma kararıyla tekrar değerlendirmiştir. Yeni belirlenen en yüksek devlet memuru brüt aylığının 100 katı tutarının iş ve gücüne engel bulunan her gün için %1 oranında hesaplanması sonucunda davalının davacıya ödemesi gereken miktar belirlenmiştir. Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir ve temyiz itirazları reddedilerek karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak 2330 Sayılı Kanun'un 3. maddesi, 1. fıkrasının (a) ve (b) bentleri belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Bakanlığı vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 11/03/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/11/2020 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Davacı idare, davalının haksız eylemi ile yaralanan dava dışı polis memuruna 2330 sayılı Yasa gereğince ödediği tazminatın rücuen tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen ilk kararın Yargıtay 4.Hukuk Dairesi'nin 22/09/2014 tarih ve 2014/9026 esas, 2014/12013 karar sayılı ilamı ile davacı vekilinin sair temyiz itirazların reddine karar verildikten sonra, “...Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 2330 sayılı Kanunda belirlenen yönteme uyulmamış olup, 2330 sayılı Kanun'un 3. maddesi 1. fıkrasının (a) ve (b) bentlerine uygun olmayan yöntemle en yüksek devlet memuru brüt aylığının 60 katı esas alınarak hesaplama yapılmıştır.Şu durumda, rücunun kapsamının 2330 sayılı Yasa'nın 3. maddesi esas alınmak suretiyle olay tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının 100 katı tutarının iş ve gücüne engel bulunan her gün için %1 oranında yapılacak hesaplama ile belirlenmesi gerekirken, yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak hüküm kurulması doğru görülmemiş ve bu husus bozmayı gerektirmiştir....” gerekçesi ile bozulması üzerine ilk derece mahkemesince kararda direnilerek, davanın kısmen kabulüne ve 3.674,22 TL'nin ödeme tarihi olan 23/11/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verildiği ve Hukuk Genel Kurulu'nun 23/01/2020 tarih, 2017/4-1323 esas ve 2020/59 karar sayılı ilamı ile mahkeme direnme kararı usul ve yasaya aykırı bulunarak direnme kararının bozulmasına karar verildiği ve mahkemece direnme kararının bozulması üzerine 2330 sayılı Yasa'nın 3. maddesi esas alınmak suretiyle olay tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının 100 katı tutarının iş ve gücüne engel bulunan her gün için %1 oranında hesaplama yapan 30/06/2020 tarihli bilirkişi raporu hükme esas alınarak istemin kısmen kabulü ile 6.123,70 TL'nin 23/11/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan kararın ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 09/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.