Esas No: 2021/15431
Karar No: 2022/8580
Karar Tarihi: 09.06.2022
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/15431 Esas 2022/8580 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2021/15431 E. , 2022/8580 K.Özet:
Davacı, müvekkilinin kaza sonucu yaralandığı için sürekli iş göremezlik tazminatı talep etti. Sigorta Tahkim Komisyonu, davacı yararına karar verdi ancak davalı vekili itiraz etti ve İtiraz Hakem Heyeti tazminatta %10 indirim yapılmasına hükmetti. Davalı vekili temyiz yoluna başvurdu. Temyiz Yargıtayı, davalının avukatının nispi vekalet ücreti talebine ilişkin itirazlarını reddetti ancak vekalet ücretinin hesaplanmasını yanlış buldu ve düzeltme yoluyla tazminat tutarını düşürdü. Kararda, 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi ve Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16. maddesinin 13. fıkrası ile AAÜT’nin 17. maddesi uyarınca hesaplanan vekalet ücretinin maktu ücretin altında kalmamak koşulu ile beşte biri oranında belirlenmesi gerektiği belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki sigorta tahkim yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı Sigorta Tahkim Komisyonu Uyuşmazlık Hakem Heyetince başvurunun kabulüne dair karara karşı davalı vekilince itiraz edilmesi üzerine İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 17/03/2021 tarih ve 2021/İHK-7370 sayılı itirazın kısmen kabulüne dair kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili; 22/05/2011 tarihinde, müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu araç ile davalıya sigortalı aracın yaptığı kaza neticesinde davacının yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.100,00 TL sürekli iş göremezlik tazminatının 05/06/2020 tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Bilirkişi raporu doğrultusunda dava değerini 92.084,24 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunduklarını, maluliyet raporunu kabul etmediklerini, davacıya ait tedavi evraklarının ve raporunun denetlenmesi neticesinde maluliyetinin olmadığının ortaya çıktığını, kusurun bilirkişi marifeti ile belirlenmesini talep ettiklerini ileri sürerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Sigorta Tahkim Komisyonu tarafından, başvurunun kabulü ile 92.086,24 TL sürekli iş göremezlik tazminatının 18/06/2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Karara karşı davalı vekili itiraz etmiştir. İtiraz Hakem Heyeti itirazın kısmen kabulü ile kusur durumuna göre sürekli iş göremezlik tazminatından %10 indirim yapılması gerektiği yönünde verdiği kararda davacı lehine 82.877,62 TL sürekli iş göremezlik tazminatının 18/06/2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan dair verdiği karara karşı davalı vekili temyiz yoluna başvurmuştur.
1.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerekçelere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2.Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
Somut olayda; İtiraz Hakem Heyetince kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmiş, davalı vekilinin buna yönelik itirazı reddedilmiştir.
5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30/17 maddesi ve 19/01/2016 tarihli ve 29598 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik’in 6. maddesi ile Sigortacılıkta Tahkime İlişkin Yönetmelik'in 16. maddesinin 13. fıkrası uyarınca tarafların avukat ile temsil edildiği hallerde, taraflar aleyhine hükmedilecek vekalet ücretinin her iki taraf için AAÜT’ de yer alan asliye mahkemelerinde görülen işler için hesaplanan nispi vekalet ücretinin beşte biri olacağı öngörülmüştür. Bu itibarla anılan kanun ve yönetmelik hükümleri ile AAÜT’nin 17. maddesi uyarınca hesaplanan vekalet ücretinin maktu ücretin altında kalmamak koşulu ile beşte biri oranında belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde tam ve nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davalı vekilinin itirazlarının kabulü ile İtiraz Hakem Heyeti kararının 3. bendinde yer alan "11.574,09 TL" ibaresi çıkartılarak yerine "4.080,00 TL" ibaresinin yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 09/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.