Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/10797 Esas 2022/11462 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, yazım hatası nedeniyle TCK'nın 142/2-d maddesi yerine aynı Kanun'un 142/2-b maddesi uygulanmıştır. Ayrıca, ceza artırımı yapılması gereken TCK'nın 146/1. maddesi, gece vakti nedeniyle uygulanması gereken TCK'nın 143. maddesinden önce uygulanmıştır. Bu durum, ceza miktarını değiştirmediği için bozma nedeni yapılmamıştır. Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı gözetilerek hak yoksunlukları ile ilgili düzenlemelerin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Detaylı kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 142/2-b ve 146/1. maddeleri, 143. maddesi; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK'nın 53. maddesi; 15.04.2020 tarihli 7242 sayılı Kanun ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikler.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın eylemini haksız yere elde bulundurulan anahtarla kilit açmak suretiyle işlediğinin belirtilmesine rağmen, uygulama maddesinin TCK’nın 142/2-d maddesi yerine aynı Kanun’un 142/2-b maddesi olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş, sanık hakkında hüküm kurulurken, kullanma hırsızlığına ilişkin TCK'nın 146/1. maddesinin, gece vakti nedeniyle cezada artırım yapılmasına ilişkin aynı Kanun'un 143. maddesinden önce uygulanması suretiyle TCK’nın 61/5. maddesine aykırı davranılması sonuç ceza miktarını değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamış, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.