Esas No: 2021/11174
Karar No: 2022/11410
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/11174 Esas 2022/11410 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2021/11174 E. , 2022/11410 K.Özet:
Çocuk mahkemesinde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuk hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz isteminin incelenmesinde, mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz mümkün olmadığından reddedilmiştir. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler ise reddedilerek onanmıştır. Suç tarihinde 12-15 yaş aralığında olan çocuğun savunması doğrultusunda cezalarını alması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 116/1-4, 119/1-c, 31/2, 66/1-e, 66/2 ve 67/4 maddeleri hakkında bilgi yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II)Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde 12-15 yaş grubu arasında bulunan suça sürüklenen çocuğun mahkemece de kabul edilen savunmasına göre eylemine uyan ve 5237 sayılı TCK'nın 116/1-4,119/1-c 31/2. maddelerinde öngörülen cezanın üst sınırına göre TCK'nın 66/1-e, 66/2,67/4. maddeleri uyarınca olağan zamanaşımının 7 yıl 6 ay, olağanüstü zamanaşımın 11 yıl 3 ay olması sebebiyle tebliğnamede düşme isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.