Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/26050 Esas 2022/8675 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kurum zararı nedeniyle alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davalı ... yönünden davanın kabulüne, davalı ... yönünden davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
Hükmüne uyulan Dairemizin 03/03/2021 gün 2020/3949 Esas- 2021/964 Karar sayılı ilamında; “Dosyanın incelenmesinde; mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş olmasına rağmen bozmanın gereğinin tam olarak yerine getirilmediği anlaşılmaktadır. Davacı tarafından dava dilekçesinde 2 nolu lojman dairesinin 2006-2010 yıllarında mevzuat hükümlerine aykırı olarak boş bırakılması gerekçesiyle 8.608,32 TL kira gelir kaybı talep edilmiş olup, asıl alacak olan 8.608,32 TL’nin dava tarihine kadar işlemiş faizi 3.493,72 TL olarak hesaplanmış ve bu miktar davacı tarafından müddeabih haline getirilerek ve harcı yatırılmak suretiyle dava dilekçesinde asıl alacak ile birlikte talep edilmiştir. Dava dilekçesinin incelenmesinde müddeabih haline getirilen işlemiş faiz miktarı olan 3.493,72 TL için ayrıca faiz talep edilmemiş olduğu, faiz talebinin yalnızca asıl alacağa ilişkin olduğu anlaşılmasına göre mahkemece 3.493,72 TL olan işlemiş faiz talebinin faize faiz işlemeyeceği nedeni ile reddine karar verilmiş olması doğru olmamıştır. Şu durumda mahkemece, uyulmasına karar verilen Dairemizin 21/02/2019 gün ve 2016/14776 E.-2019/949 K. sayılı bozma ilamının gereği yerine getirilerek, 3.493,72 TL olan işlemiş faiz talebinin bu miktara yeniden faize hükmedilmemesi gerektiği de dikkate alınarak asıl alacakla birlikte kabulüne karar verilmesi gerekir. Bozma ilamının gereği yerine getirilmeden yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve kararın açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir.........Dosya içeriğine göre, Gaziantep Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğünün 01/10/2008-31/03/2012 tarihleri arasındaki işlem ve faaliyetlerinin genel denetimine ilişkin Başmüfettiş Subutayhan Karayel tarafından düzenlenen 13/05/2013 tarihli ve 13-5 sayılı soruşturma raporunun incelenmesinde, İl Müdürlüğü kullanımında bulunan 2 nolu lojmanın 17/10/2005 tarihinde H.Yaşar Sarıkaya tarafından tahliye edilmesinden sonra tahsisinin yapılmadığı, 16 Ocak 2009 tarih ve TK.00.27/99 sayılı Makam Onayı ile yürürlüğe giren 09/01/2009 tarih ve TK.00.27/13-1, 27-1 sayılı önceki denedim raporunda "İl Müdürlüğüne ait olan ve boş tutulan lojmanın bir an önce koşulları uygun olan personele tahsis edilmelidir" denilmesine rağmen lojmanın boş bırakıldığı, boş bırakılan lojman nedeniyle gelir kaybına yol açıldığı, davaya konu lojmanın tahsisinin yapılmadığı 2006- 2010 yılları arasında davalı ...’ın İl Müdürü, diğer davalı ...’ın ise Personel Şube Müdürü olarak görev yaptığı, söz konusu soruşturma raporunda davalı Personel Şube Müdürü ...’ın İl Müdürlüğü lojmanları ile ilgili olarak herhangi bir resmi görevi olmadığının belirtildiği, ancak dava dışı Tesisler Şube Müdürü vekili ...’ın soruşturma kapsamında verdiği beyanına göre, 1989 yılından itibaren lojman işlemlerinin Personel Şubesi tarafından yürütüldüğü, ancak işlemlerin tamamen İl Müdürünün direktifi ile gerçekleştirildiği, uygulamada uyulması gereken mevzuat düzenlemelerinin göz ardı edildiği bu nedenle söz konusu kira gelir kaybına dayalı kurum zararından davalı İl Müdürü ... ile birlikte davalı Personel Şube Müdürü Halil Ender’in de sorumlu tutulduğu anlaşılmıştır. 23/09/1984 tarihli ve 18524 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Kamu Konutları Yönetmeliği’nin “Konut Tahsis Komisyonlarının Kurulması” başlıklı 18. maddesinde “Komisyon kararını gerektiren konutların oturmaya hak kazananlara tahsisi amacı ile konut tahsis komisyonları kurulur. Bu komisyonlar kurum veya kuruluşların yetkili makamlarınca belirlenen üç kişiden oluşur. Ayrıca iki yedek üye tespit edilir.” hükmü yer almaktadır. Dosya kapsamında davalı ...’ın anılan Yönetmelik'in 18. maddesi kapsamında lojman tahsisine ilişkin bir komisyonda görevlendirildiğine ilişkin bilgi ve belgeye rastlanılmadığı gibi, Gaziantep Gençlik ve Spor İl Müdürlüğünün 24/06/2019 tarihli ve 703267 sayılı yazısı ile de davalı ... hakkında lojmanların iş ve işlemleriyle ilgili Valilik onaylı herhangi bir görevlendirme yazısının bulunmadığı belirtilmiştir. Şu durumda her ne kadar davacı kuruma ait soruşturma raporunda davalı Personel Şube Müdürü ...’ın da davaya konu kurum zararından sorumlu tutulmuş olduğu görülmüşse de anılan davalının davaya konu zararın oluşumunda görev ve sıfatı itibariyle sorumluluğu bulunmadığı anlaşılmasına göre, bu davalı yönünden davanın reddi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış kararın bozulması gerekmiştir.” gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın davalı ... yönünden kabulü ile 12.102,04‬ TL’nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı ...'dan tahsili ile davacıya verilmesine, davanın ... yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma ilamı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenemeyecek olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 13/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.