Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/2090 Esas 2022/8695 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/2090
Karar No: 2022/8695
Karar Tarihi: 14.06.2022

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2022/2090 Esas 2022/8695 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalılar hakkında trafik kazası sonucunda ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemiyle açılan davada, mahkemece kısmen kabul edildi. Ancak Yargıtay, manevi tazminatların fazla olduğu gerekçesiyle kararı bozdu. Bozmaya uygun olarak yapılan yeni yargılama sonucunda, cenaze giderleri ile ilgili gerçek zararın belirlenmesi gerektiği vurgulandı. Ayrıca, avukatlık ücretlerine ilişkin olarak Tarife'nin 13. maddesi değerlendirilerek hükmün düzeltilerek onanması kararı verildi. Bu kararda, Türk Borçlar Kanunu'nun 53. maddesi ve 818 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 45. maddesi ile ilgili açıklamalar da yer almaktadır.
4. Hukuk Dairesi         2022/2090 E.  ,  2022/8695 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... ve ... vekili Av.... tarafından, davalı ...Ş. vd. aleyhine 14/01/2011 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24/02/2021 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... Endüstrisi Taahhüt ve Ticaret Ltd. Şti. vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    KARAR
    Hükmüne uyulan Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 24/02/2020 gün 2019/4050 E. 2020/2033 K. sayılı ilamında; “…davacılar lehine takdir olunan manevi tazminatların bir miktar çok olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun manevi tazminatlara hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 53.maddesinde(818 sayılı TBK madde 45) cenaze giderlerinin de ölüm nedeniyle meydana gelen zararlardan olduğu hüküm altına alınmıştır. Bu nedenle zarar sorumlusu, ölüm halinde yapılan cenaze giderlerinden de sorumludur. Cenaze giderleri; ölümle doğrudan doğruya ilgili bulunan ve ölenin dini ile sosyal ve ekonomik durumuna uygun giderlerden ibaret olup ölenin taşınması, yıkatılması, gömülmesi, mezarlık ücreti gibi giderleri kapsar. Yargıtay’ın yerleşik uygulamaları gereği de davalılar, davacının meydana gelen trafik kazası sonucu oluşan gerçek defin gideri zararlarını tazmin ile sorumlu olup, davacının kendi milli değerlerine göre yaptığı özel giderlerden sorumlu değildir. Somut olayda; mahkemece davacı eş lehine hükmedilen maddi tazminatın 3.000,00 TL'lik kısmı cenaze ve defin gideridir. Davacı tarafça mezar yapımı ve yemek bedeli olarak toplamda 2.000,00 TL'Lik makbuz sunulmuş, cenaze nakil vb.masraflar takdiren 2.000,00 TL olarak belirlenmiş, başkaca araştırma yapılmadan kusur oranı düşülerek davacı eş lehine toplamda 3.000,00 TL cenaze ve defin giderine hükmedilmiştir. Eksik inceleme ile hüküm verilmesi doğru değildir. Mahkemece, davacının gerçek cenaze ve defin gideri zararının ne kadar olduğunun saptanması için, ilgili belediye mezarlıklar şube müdürlüğünden 2009 yılında cenaze ve defin hizmetlerinin (ölenin taşınması, yıkatılması, gömülmesi, mezar tahtası, kefen, cenaze levazımatı, araç-gereç, ücretleri vb.) ne kadar olduğunun sorularak belirlenmesi, gerekiyorsa müftülükten araştırma yapılarak defnedilmesi için makul miktarda cenaze ve defin giderleri belirlenerek varılacak sonuca göre karar verilmesi gerektiği” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bozmaya uygun yapılan yargılama neticesinde, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; söz konusu karar, davalılardan..... Endüstrisi Taahhüt ve Ticaret Ltd. Şti. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi olanağı bulunmamasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2-Diğer temyiz itirazlarına gelince:
    Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
    Karar gününde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13. maddesi “Bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için bu Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 10 uncu maddenin üçüncü fıkrası ile 12 nci maddenin birinci fıkrası, 16 ncı maddenin ikinci fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) bu Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez. Maddi tazminat istemli davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına bu Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez. Maddi tazminat istemli davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur.” hükmünü haizdir.
    Dosya kapsamından, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen ilk kararda maddi tazminat davasının 75.000,00 TL'lik kısmından feragat edilmesi dikkate alınarak, kendisini vekille temsil ettiren davalılar için 8.710,29 TL vekalet ücretine hükmedildiği, kararın davalılardan ....Endüstrisi Taahhüt ve Ticaret Ltd. Şti. ve ... tarafından temyizi üzerine bozulmasına karar verildiği, davacılar tarafından kararın temyiz edilmeyerek vekalet ücreti hükmünün kesinleştiği, bozma sonrasında mahkemece, kendisini vekille temsil ettiren davalılar için 4.080,00 TL maktu vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
    Şu durumda mahkemece; davalılardan ... Endüstrisi Taahhüt ve Ticaret Ltd. Şti. yararına ilk kararda olduğu gibi feragat edilen 75.000,00 TL’lik kısım da dahil edilerek nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6217 sayılı Kanun'un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen "Geçici madde 3" atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
    SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte açıklanan nedenlerle diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle hükmün 6. bendinde yer alan “davalılara” ifadesinin silinerek “davalılardan ... ve ... Sigorta A.Ş.’ye verilmesine” ifadesinin yazılmasına, 12. bent olarak “Davalılar maddi tazminat davasında kendisini vekille temsil ettirdiğinden 5.277,10 TL vekalet ücretinin davacılardan ...’dan alınarak davalılardan ... Endüstrisi Taahhüt ve Ticaret Ltd. Şti.’ye verilmesine” ibaresinin yazılmasına, 13. bent olarak “Davalılar maddi tazminat davasında kendisini vekille temsil ettirdiğinden 6.466,14 TL vekalet ücretinin davacılardan ...’tan alınarak davalılardan ... Endüstrisi Taahhüt ve Ticaret Ltd. Şti.’ye verilmesine” ibaresinin yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ...'ne geri verilmesine 14/06/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Hemen Ara