Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1786 Esas 2022/11668 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Hırsızlık suçu işleyen sanığa verilen hüküm, sonraki lehe yasa nedeniyle yapılan uyarlama yargılamasında verilen karardır ve temyiz yasa yoluna tabidir. Kararda, sanığın temyiz süresinin başladığının belirtilmemesi nedeniyle yanıltıldığı ve temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilmiştir. Sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı belirtilmiştir. Sanığın gece vakti müştekinin fabrikasına girerek çaldığı kamyonun, hırsızlık suçunun yanı sıra iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu da oluşturduğu ve uzlaşma kapsamında olduğu tespit edilmiştir. Ancak, cezaların lehe yasanın belirlenmesi gerektiği göz önünde bulundurulmadan eksik kovuşturma ile hüküm kurulmuştur. Bu nedenle, hükmün isteme aykırı olarak bozulması kararlaştırılmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) - 7/2, 142/1-b, 143. maddeleri
765 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) - 492/1, 522 (pek fahiş), 81/2 (tekerrür artırımı) maddeleri
5252 sayılı Yasa - 9/3. madde
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) - 253 ve 254. maddeleri
1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu Usulü Hakkında Kanun (CMUK) - 305. madde

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : 765 sayılı TCK hükümlerinin sanığın lehine olduğuna,
hükmün aynen infazına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2005 tarih ve 2005/162-173 sayılı kararında belirtildiği gibi, 5252 sayılı Yasa'nın 9. maddesinin 1. fıkrasına göre, 765 sayılı Yasa döneminde işlenen suçtan sonra 5237 sayılı Yasa'nın yürürlüğe girmesi nedeniyle, sonraki lehe yasa nedeniyle yapılan uyarlama yargılamasında verilen kararlar hüküm niteliğinde olduklarından bu hükümlerin 1412 sayılı CMUK'nın 305. maddesinde belirtilen istisnalar dışında temyiz yasa yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Hüküm sanığa tefhim edilmiş ise de kararda, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren temyiz süresinin başlayacağının belirtilmesi nedeniyle sanık yanıltıldığından, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Kanun’un 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK'nın 492/1. maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu nazara alınıp; somut olayda, sanığın suç tarihinde gece vakti, müştekinin fabrikasına girerek suça konu mercimek yüklü kamyonu çalması şeklinde gerçekleşen eylemlerinin, 765 sayılı TCK'nın 492/1, 522 (pek fahiş), 81/2 (tekerrür artırımı) maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Kanun’un 116/4. maddesine uyan iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu da oluşturduğu; suç tarihi itibariyle iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun uzlaşma kapsamında olduğu da gözetilerek 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapılıp; sonucuna göre de 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenerek, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile denetime olanak vermeyecek şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.